Five Balls

The internet came back on Vodacom in my corner of the world, so I am able to post my yesterday's reflection / homily I gave at the conclusion of the recollection day at Resurrection Sisters convent at Buturu, some 10 km from Kiabakari. This is the full text in Polish (below). Please, use Google translator provided at the right sidebar for your language version...


"Drogie Siostry,

Drogie Wolontariuszki,

Pozwólcie, że zacznę tę refleksję od przykładu zaczerpniętego z przemowy dawnego szefa jednego z miedzynarodowych wielkich koncernow i dostosowanego do naszej sytuacji.

Wyobrazcie sobie swoje zycie jako gre, w ktorej zonglujecie pięcioma pilkami naraz. Te pilki to krytyczne priorytety Waszego zycia. Nazwijmy je po imieniu.

Pierwsza pilka to Wiara i Powolanie.

Druga - Praca.

Trzecia - Wspolnota.

Czwarta - Zdrowie.

Piąta - Przyjaciele i Osobiste Zainteresowania.

Wszystkie pilki nieustannie utrzymujesz w powietrzu, zonglujac nimi caly czas, starajac sie nie dopuscic do sytuacji, w ktorej jedna z nich spadnie na ziemie...

Wkrotce zrozumiesz, ze nie jest to latwe. I zdarza sie, ze jedna z nich wymsknie Ci sie z reki i upadnie na ziemie.

I wtedy okaze sie, ze nie wszystkie pilki sa wykonane z tego samego materialu. Zorientujesz sie, ze praca jest gumowa pilka. Gdy ja upuscisz, odbije sie i wroci do Ciebie. Nic sie jej nie stanie absolutnie!

Odkryjesz rowniez, ze pozostale pilki natomiast sa wykonane z krysztalu - Wiara i Powolanie. Wspolnota. Zdrowie. Przyjaciele i Osobiste Zainteresowania. Jesli upuscisz jedna z nich, nieodwracalnie ulegnie uszkodzeniu. Stopien uszkodzenia zalezec bedzie od Twej nieuwagi i z jakiej wysokosci pilka spadla i na jakie podloze. Moze peknac. Moze rozleciec sie w drobny mak. Moze powstac rysa lub ubytek. Jedno jest pewne. Juz nigdy po upadku nie pozostanie taka jaka byla wczesniej.

O tych krysztalowych pilkach mowil kilka dni temu nowy Prefekt Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, abp Braz de Aviz z Brazylii, ktory za dwa tygodnie otrzyma kapelusz kardynalski od Ojca Swietego Benedykta XVI. W wywiadzie dla L’Osservatore Romano, odpowiedzial na kilka zadanych Mu pytan z okazji obchodzonego wlasnie 16-tego Swiatowego Dnia Zycia Konsekrowanego.

O pilce Wspolnoty powiedzial: „Nie potrafimy się do siebie odnosić, ani jako ci, którzy sprawują władzę wobec tych, którzy mają być posłuszni, ani też w relacjach braterskich (siostrzanych). Wszystko to powoduje bardzo duże zło, ponieważ ta samotność, która w świecie jest indywidualizmem, we wspólnocie może stać się udręką i nie rozwiązuje problemu wewnętrznego. Nie przypadkiem wiele osób konsekrowanych opuszcza instytuty nie dlatego, że nie czuje już powołania, ale dlatego, że nie czują się już szczęśliwe we wspólnocie”.

O pilce Wiary i Powolania: “Odnosząc się do formacji młodych zakonników i zakonnic przestrzegam przed ograniczaniem jej jedynie do wymiaru dyscyplinarnego i intelektualnego, wskazując, że chodzi o ukształtowanie uczniów i uczennic Chrystusa. Wymiar ten obejmuje nawrócenie, które musi trwać przez całe życie. Nie tyle chodzi o rozwój cnót pozwalających opanować wolę, lecz o powierzenie się Bogu, zgodę, aby On nas prowadził”.

O pilce Przyjaciol i Wlasnych Zainteresowan: “Ewangeliczne ubóstwo musi mieć wymiar nie tylko indywidualny, ale także wspólnotowy. Zakony posiadające spore środki finansowe, przeznaczone, by zapewnić bezpieczeństwo ich członkom na starość powinny uwzględnić potrzeby innych instytutów czy Kościoła prześladowanego. „Niekiedy mam wrażenie, że brakuje głębokiego poczucia Bożej Opatrzności. Weszliśmy trochę w perspektywę konsumistyczną. Niekiedy jestem świadkiem podziałów z powodu dóbr, a to wskazuje, że nie ma dobrego ducha”.

O pilce Zdrowia i o pilce Wspolnoty jednoczesnie powiedzial, ze przestrzega przed pokusą tworzenia klasztorów, w których chore i starsze osoby oczekują jedynie na śmierć, przed postrzeganiem ich jako trudności, ciężaru. „Osoba starsza nie jest już postrzegana jako źródło mądrości i umiera z samotności, bo widzi przed sobą śmierć i Boga, ale nie widzi już wspólnoty. To bardzo brutalne zjawisko. Jak natomiast miło widzieć osoby starsze żyjące we wspólnocie, kiedy są dobrze w nią wpisane, dobrze żyjące aż do kresu. Kiedy natomiast są odseparowane, choć wszystko otrzymują, nie znajdują już sensu swej egzystencji” – stwierdza.

O pilce Powolania i o obumieraniu charyzmatow w zgromadzeniach zakonnych Abp Braz de Aviz zachęca do ufności w Boże działanie. Przypomina dzieje Zgromadzenia Księży Marianów i ich odrodzenia za sprawą bł. Jerzego Matulewicza, które są pięknym potwierdzeniem tego, że charyzmaty nie obumierają. Mijają jedynie wówczas, gdy brakuje świadectwa. Zachęca do zaufania na nowo w działanie Boże.

„Osoby konsekrowane, które przeżywają swe życie dla Boga, odnajdują Go w relacji miłości wobec osób leczonych w szpitalach, w szkołach, w sierocińcach. Są oni klejnotem Kościoła” – stwierdza abp João Braz de Aviz.

Przyjrzyj sie uwaznie tym pieciu pilkom, ktorymi masz zonglowac ostroznie przez cale swe zycie. Jak Ci z tym idzie? Ktora pilke najtrudniej utrzymac w ruchu w powietrzu? Czy nie za bardzo uwazamy na gumowa pilke pracy, kosztem pozostalych krysztalowych pilek, ktore sa wazniejsze i cenniejsze?

Ten dzien skupienia niech nam pomoze przyjrzec sie uwaznie priorytetom naszego zycia, powolania, naszej codziennosci.

I niech Duch Bozy, Duch charyzmatow, talentow, umiejetnosci i doskonalosci prowadzi nasze serca, oczy, umysly, dusze i rece w tym codziennym zadaniu uwaznego zonglowania priorytetami naszego życia.

Powodzenia!"